De Chinese actualiteit in historisch en cultureel perspectief

Jan Longeval artikel – Senior Advisor at Eurinvest Partners

Quo Vadis is de nieuwe economische en financiële nieuwsbrief van Eurinvest Partners, geschreven door onze Senior Advisor Jan Longeval. Op basis van diepgaand en onafhankelijk onderzoek de nieuwsbrief wil licht brengen in enkele van ’s werelds belangrijkste economische, financiële en geopolitieke thema’s.

 

Samenvatting

Met de nederlaag in de Eerste Opiumoorlog in 1839 begon voor China wat Mao later de “Eeuw van Vernedering” noemde, toen westerse imperialistische mogendheden en Japan China dwongen de ‘Onevenwichtige Verdragen’ te aanvaarden, waarbij het onder meer Hong Kong en Macao verloor. Toen Mao in 1949, na het winnen van de burgeroorlog, de Volksrepubliek China vestigde, beschouwden sommigen dat als het einde van de Eeuw van Vernedering. Voor anderen kwam het einde pas in 1997 met de overdracht van Hongkong of in 1999 met de overdracht van Macau. Maar voor vele anderen, waaronder Xi Jinping, zal de Eeuw der Vernedering pas eindigen met de hereniging met Taiwan. De Eeuw van Vernedering staat diep in China’s collectieve geheugen gegrift. Elke poging tot buitenlandse inmenging, zoals het roekeloze bezoek van Nancy Pelosi aan Taiwan, versterkt deze herinnering en vergroot de kans op een annexatie van het eiland. Beleggers moeten dit scenario in gedachten houden. Ongeacht het scenario zal de deglobalisering versnellen door toenemende geopolitieke spanningen. Westerse bedrijven met een grote blootstelling aan de Chinese economie, zoals Apple, zijn zeer kwetsbaar.

Na vier decennia van liberalisering schroeft Xi Jinping China’s kapitalistische tendensen terug. De CCP heeft haar greep op de privésector versterkt en haar eigen (ed-)tech en gaming sector vernietigd. Xi Jinping steekt zijn fundamentele communistische ideeën niet onder stoelen of banken. Hij is een ideoloog die het succes van de privésector tolereert zolang het het communistische nirwana niet in de weg staat. Hij heeft een totalitair regime geïnstalleerd dat gebruik maakt van onderdrukking, censuur, propaganda en manipulatie van officiële statistieken. Zijn extreme zero-covid beleid, gebruikt om totale controle over de bevolking op te leggen, heeft een averechts effect en leidt tot de grootste volksopstand sinds de studentenprotesten van 1989. China boekt weliswaar vooruitgang op milieugebied, maar het bestuur, de ESG, laat sterk te wensen over, ook een gegeven dat beleggers in gedachten moeten houden.

De enorme vastgoedzeepbel in China is aan het leeglopen, wat de economische groei nog vele jaren zal afremmen, net als de afname van de buitenlandse investeringen. In combinatie met de verdamping van China’s beroepsbevolking van 900 miljoen naar minder dan 300 miljoen en de afnemende productiviteitswinsten zal de economische groei van China terugvallen tot 2 à 3%, ver onder de consensusprognoses, totdat demografische krachten de groei onder nul duwen. “Geleidelijk, dan plotseling”. Het Chinese groeimirakel is voorbij. De gevolgen zullen schokgolven door de wereldeconomie sturen, waardoor de structurele economische groei afneemt, een lange berenmarkt voor grondstoffen ontstaat en deflatie optreedt.

Beleggers in Chinese activa dansen op een vulkaan. Gezien de zwakke langetermijnvooruitzichten moeten beleggingen in China opportunistisch zijn. Op de beurs leiden alle wegen naar de VS.

Als dit artikel u bevalt, abonneer u dan op onze nieuwsbrief.